De Buhrenworschd
(Unterschied zwischen Versionen)
Zeile 6: | Zeile 6: | ||
<br/> | <br/> | ||
− | '''De Buhrenworschd''' | + | :::::'''De Buhrenworschd''' |
− | Verdohlei! Es gehd nix uff Ähren<br/> | + | :::::Verdohlei! Es gehd nix uff Ähren<br/> |
− | iwwer en scheenes Schdigge Buhrenworschd!<br/> | + | :::::iwwer en scheenes Schdigge Buhrenworschd!<br/> |
− | Wie ofde muß me säh enbehren,<br/> | + | :::::Wie ofde muß me säh enbehren,<br/> |
− | hodd me so Hunger un au Dorschd! | + | :::::hodd me so Hunger un au Dorschd! |
− | Drum wissen mäh ’ne guhde Kwelle,<br/> | + | :::::Drum wissen mäh ’ne guhde Kwelle,<br/> |
− | wo’s so was Rahres gäwen diehd,<br/> | + | :::::wo’s so was Rahres gäwen diehd,<br/> |
− | dann eisen gerne mäh zur Schdelle,<br/> | + | :::::dann eisen gerne mäh zur Schdelle,<br/> |
− | wo rohd de Sarwelahdworschd bliehd. | + | :::::wo rohd de Sarwelahdworschd bliehd. |
− | „Du, Schorsche!“ schbrochch der Henner, „heere<br/> | + | :::::„Du, Schorsche!“ schbrochch der Henner, „heere<br/> |
− | mäh moh en Auchenbliggchen zu!<br/> | + | :::::mäh moh en Auchenbliggchen zu!<br/> |
− | Bis Sunndach mach’n mäh in de Seehre,<br/> | + | :::::Bis Sunndach mach’n mäh in de Seehre,<br/> |
− | Das heißd, mäh beiden! Ich un du! | + | :::::Das heißd, mäh beiden! Ich un du! |
− | Ich honn däh doh ’ne Worschd endegged,<br/> | + | :::::Ich honn däh doh ’ne Worschd endegged,<br/> |
− | doh hoste kinn Begriff dervunn,<br/> | + | :::::doh hoste kinn Begriff dervunn,<br/> |
− | Wie die so scheene safdig schmegged,<br/> | + | :::::Wie die so scheene safdig schmegged,<br/> |
− | noch schenner wie in Ahlenbunn! | + | :::::noch schenner wie in Ahlenbunn! |
− | Bes Sunndaach dachd’ ich nu ze langen<br/> | + | :::::Bes Sunndaach dachd’ ich nu ze langen<br/> |
− | for uns derheime so ’ne Schlidder,<br/> | + | :::::for uns derheime so ’ne Schlidder,<br/> |
− | weißde nix Bess’res ahnzefangen,<br/> | + | :::::weißde nix Bess’res ahnzefangen,<br/> |
− | dann macheste ahm besten midder!“ – | + | :::::dann macheste ahm besten midder!“ – |
− | „Godd, weißde“, schbrochch ich, „große Liste<br/> | + | :::::„Godd, weißde“, schbrochch ich, „große Liste<br/> |
− | honn ich bes Sunndaach grode nidd,<br/> | + | :::::honn ich bes Sunndaach grode nidd,<br/> |
− | weil ich doh uff de Daufe mißde<br/> | + | :::::weil ich doh uff de Daufe mißde<br/> |
− | bieh minnen liewen Nachber Schmidd. | + | :::::bieh minnen liewen Nachber Schmidd. |
− | Un Sarwelahdworschd honn mäh freilich<br/> | + | :::::Un Sarwelahdworschd honn mäh freilich<br/> |
− | au unsen ganzen Owwen vull,<br/> | + | :::::au unsen ganzen Owwen vull,<br/> |
− | säh schmecked zwar wohrhafdich greilich,<br/> | + | :::::säh schmecked zwar wohrhafdich greilich,<br/> |
− | mäh kiefen drewwen säh biehm Schmull.“ – | + | :::::mäh kiefen drewwen säh biehm Schmull.“ – |
− | „Na siehste, allwernes Gewächse,<br/> | + | :::::„Na siehste, allwernes Gewächse,<br/> |
− | das baßd je doch nu ganz fermos!<br/> | + | :::::das baßd je doch nu ganz fermos!<br/> |
− | Bis Sunndaach morchen imme sechse,<br/> | + | :::::Bis Sunndaach morchen imme sechse,<br/> |
− | doh jähden mäh vum Audohr los. | + | :::::doh jähden mäh vum Audohr los. |
− | Du sodd de Daufe schnell vergessen<br/> | + | :::::Du sodd de Daufe schnell vergessen<br/> |
− | un best mäh dankbar bis zum Dohd,<br/> | + | :::::un best mäh dankbar bis zum Dohd,<br/> |
− | du grichch’st en Schdigge Worschd ze essen,<br/> | + | :::::du grichch’st en Schdigge Worschd ze essen,<br/> |
− | wie sich im Läwen kinns däh bohd!“ – – | + | :::::wie sich im Läwen kinns däh bohd!“ – – |
− | Ich losse mich nu iwwerreden,<br/> | + | :::::Ich losse mich nu iwwerreden,<br/> |
− | ich benn nu moh so’n guhdes Vieh,<br/> | + | :::::ich benn nu moh so’n guhdes Vieh,<br/> |
− | un dahd zum Audohr hennejähden<br/> | + | :::::un dahd zum Audohr hennejähden<br/> |
− | ahm Sunndaach schund in Herrgoddsfrieh. | + | :::::ahm Sunndaach schund in Herrgoddsfrieh. |
− | Do schdunn ich nu un wahrd’ un luh’re,<br/> | + | :::::Do schdunn ich nu un wahrd’ un luh’re,<br/> |
− | minn Henner awer kimmed nidd,<br/> | + | :::::minn Henner awer kimmed nidd,<br/> |
− | bes dann so gegen sewwen Uhre<br/> | + | :::::bes dann so gegen sewwen Uhre<br/> |
− | ich nuff zum Friedrichsbladdze schridd. | + | :::::ich nuff zum Friedrichsbladdze schridd. |
− | En Ärcher hadd’ ich uch im Ballje<br/> | + | :::::En Ärcher hadd’ ich uch im Ballje<br/> |
− | ob so ’ner großen Ladderei,<br/> | + | :::::ob so ’ner großen Ladderei,<br/> |
− | vor Hunger wurr mäh schlangk de Dallje,<br/> | + | :::::vor Hunger wurr mäh schlangk de Dallje,<br/> |
− | vun so ’ner langen Schdeherei. | + | :::::vun so ’ner langen Schdeherei. |
− | Wie vor’s Deahder ich dahd kummen,<br/> | + | :::::Wie vor’s Deahder ich dahd kummen,<br/> |
− | doh bliewe ich vor Schrecken schdehn,<br/> | + | :::::doh bliewe ich vor Schrecken schdehn,<br/> |
− | doh seh ich midde luhden Brummen<br/> | + | :::::doh seh ich midde luhden Brummen<br/> |
− | den scheiwen Henner rimmergehn. | + | :::::den scheiwen Henner rimmergehn. |
− | Der finged dann wie dull ze gahken<br/> | + | :::::Der finged dann wie dull ze gahken<br/> |
− | un ferchderlich ze schimben ahn,<br/> | + | :::::un ferchderlich ze schimben ahn,<br/> |
− | de Schbaddzen uffem Dach erschraken,<br/> | + | :::::de Schbaddzen uffem Dach erschraken,<br/> |
− | un ziddern dahd de Schdroßenbahn! | + | :::::un ziddern dahd de Schdroßenbahn! |
− | Nu honn mäh richdich uns gekabbeld<br/> | + | :::::Nu honn mäh richdich uns gekabbeld<br/> |
− | un ganz geheerich ahngebelld,<br/> | + | :::::un ganz geheerich ahngebelld,<br/> |
− | un ich honn’s gligglich dann bedabbeld,<br/> | + | :::::un ich honn’s gligglich dann bedabbeld,<br/> |
− | wamme ahn’s Audohr sich beschdelld, | + | :::::wamme ahn’s Audohr sich beschdelld, |
− | daß dann ganz glahr un ohne Fraache<br/> | + | :::::daß dann ganz glahr un ohne Fraache<br/> |
− | ’s Deahder nurd gemeind kann sinn<br/> | + | :::::’s Deahder nurd gemeind kann sinn<br/> |
− | un daß uff minne ahlen Daache<br/> | + | :::::un daß uff minne ahlen Daache<br/> |
− | ich doch en großes Dussel bin! – | + | :::::ich doch en großes Dussel bin! – |
− | So honn ich enn derbieh gelossen<br/> | + | :::::So honn ich enn derbieh gelossen<br/> |
− | – der Kliechste giwwed immer noh –,<br/> | + | :::::– der Kliechste giwwed immer noh –,<br/> |
− | un dann sinn mäh zwei Worschdgenossen<br/> | + | :::::un dann sinn mäh zwei Worschdgenossen<br/> |
− | nu losgezochchen frank un froh! | + | :::::nu losgezochchen frank un froh! |
− | Es gungk biehm Schein der Morchensunne<br/> | + | :::::Es gungk biehm Schein der Morchensunne<br/> |
− | dorch unse einzich scheene Au,<br/> | + | :::::dorch unse einzich scheene Au,<br/> |
− | un unsere Krakehlerlunne<br/> | + | :::::un unsere Krakehlerlunne<br/> |
− | wohr bahle weckgeblohsen au! | + | :::::wohr bahle weckgeblohsen au! |
− | Ahm Seehreranne honn gemiedlich<br/> | + | :::::Ahm Seehreranne honn gemiedlich<br/> |
− | ahn’s Friehschdigg mäh uns drahngemachd.<br/> | + | :::::ahn’s Friehschdigg mäh uns drahngemachd.<br/> |
− | Minn Cassel lag so schdill un friedlich,<br/> | + | :::::Minn Cassel lag so schdill un friedlich,<br/> |
− | das wohr uch doch ’ne wohre Brachd! – | + | :::::das wohr uch doch ’ne wohre Brachd! – |
− | Dann dahden dorch den Wald mäh schleichen,<br/> | + | :::::Dann dahden dorch den Wald mäh schleichen,<br/> |
− | honn iwwer’s Audohr was gelachd<br/> | + | :::::honn iwwer’s Audohr was gelachd<br/> |
− | un honn uch ahn de Wegezeichen –<br/> | + | :::::un honn uch ahn de Wegezeichen –<br/> |
− | verdella – gar nidd mehr gedachd. | + | :::::verdella – gar nidd mehr gedachd. |
− | Wie mäh uns noch so driwwer wunnern,<br/> | + | :::::Wie mäh uns noch so driwwer wunnern,<br/> |
− | wo mäh dann eichendlich woh sinn,<br/> | + | :::::wo mäh dann eichendlich woh sinn,<br/> |
− | doh finged’s bleddzlich ahn ze dunnern,<br/> | + | :::::doh finged’s bleddzlich ahn ze dunnern,<br/> |
− | un fisseln dahd’s schund nidd mehr dinn. | + | :::::un fisseln dahd’s schund nidd mehr dinn. |
− | „Verbummich! Joh! Was sall nu wären?“<br/> | + | :::::„Verbummich! Joh! Was sall nu wären?“<br/> |
− | so gahkden mäh uß einem Hals;<br/> | + | :::::so gahkden mäh uß einem Hals;<br/> |
− | der Dunner ließ sich widder heeren,<br/> | + | :::::der Dunner ließ sich widder heeren,<br/> |
− | un dräddschen dahd’s schund feste als. | + | :::::un dräddschen dahd’s schund feste als. |
− | „Das honn mäh dinner Worschd ze danken“,<br/> | + | :::::„Das honn mäh dinner Worschd ze danken“,<br/> |
− | so schdieß ich nu im Ärcher ruß.<br/> | + | :::::so schdieß ich nu im Ärcher ruß.<br/> |
− | „Na, wedde dann schund widder zanken,<br/> | + | :::::„Na, wedde dann schund widder zanken,<br/> |
− | du kunndest nidd zum Bedde ruß!“ | + | :::::du kunndest nidd zum Bedde ruß!“ |
− | „Du weißd doch nidd, wo’s Audohr fristed<br/> | + | :::::„Du weißd doch nidd, wo’s Audohr fristed<br/> |
− | sinn kimmerliches Dasein noch!“<br/> | + | :::::sinn kimmerliches Dasein noch!“<br/> |
− | „Joh! Wann de frieher dich geristed,<br/> | + | :::::„Joh! Wann de frieher dich geristed,<br/> |
− | mäh säßen jiddzd im Drocknen doch!“ – | + | :::::mäh säßen jiddzd im Drocknen doch!“ – |
− | Un Bliddz un Dunner, Hagel, Regen,<br/> | + | :::::Un Bliddz un Dunner, Hagel, Regen,<br/> |
− | die howen alszu noch den Schbaß,<br/> | + | :::::die howen alszu noch den Schbaß,<br/> |
− | un nix vun Zeichen, nix vun Wegen,<br/> | + | :::::un nix vun Zeichen, nix vun Wegen,<br/> |
− | un mäh ganz buddschedribbelnaß! | + | :::::un mäh ganz buddschedribbelnaß! |
− | Wie sich des Wedder dahd verziehen,<br/> | + | :::::Wie sich des Wedder dahd verziehen,<br/> |
− | mäh kohmen uff ’ner Lichdung ruß,<br/> | + | :::::mäh kohmen uff ’ner Lichdung ruß,<br/> |
− | un bleddzlich hodd minn Freind geschriehen:<br/> | + | :::::un bleddzlich hodd minn Freind geschriehen:<br/> |
− | „Hurroh! Hurroh! Doh äß en Huß!“ | + | :::::„Hurroh! Hurroh! Doh äß en Huß!“ |
− | Nidd freidicher kunnd’ einst begrießen<br/> | + | :::::Nidd freidicher kunnd’ einst begrießen<br/> |
− | Glumbumbus Nordamerika<br/> | + | :::::Glumbumbus Nordamerika<br/> |
− | als mäh hier uff den nassen Wiesen,<br/> | + | :::::als mäh hier uff den nassen Wiesen,<br/> |
− | des Schdellberghuß so dichde nah! | + | :::::des Schdellberghuß so dichde nah! |
− | Nu wohren endlich mäh ahm Ziele<br/> | + | :::::Nu wohren endlich mäh ahm Ziele<br/> |
− | der Herzenswinsche ahngelangd!<br/> | + | :::::der Herzenswinsche ahngelangd!<br/> |
− | Kaum bladdzden mäh uns uff de Schdiehle,<br/> | + | :::::Kaum bladdzden mäh uns uff de Schdiehle,<br/> |
− | honn mäh au glichch de Worschd verlangd. | + | :::::honn mäh au glichch de Worschd verlangd. |
− | „Och, Schorsche!“ schbrochch der Henner sachde,<br/> | + | :::::„Och, Schorsche!“ schbrochch der Henner sachde,<br/> |
− | „Äß die nidd wirklich dellegahd?“<br/> | + | :::::„Äß die nidd wirklich dellegahd?“<br/> |
− | „Joh, wann se so der Schmull noch machde,<br/> | + | :::::„Joh, wann se so der Schmull noch machde,<br/> |
− | das währ dann doch der wohre Schdaad!“ | + | :::::das währ dann doch der wohre Schdaad!“ |
− | „So Buhrenworschd, die äß minn Läwen,<br/> | + | :::::„So Buhrenworschd, die äß minn Läwen,<br/> |
− | doh gehd nu nix nidd drewwer hin,<br/> | + | :::::doh gehd nu nix nidd drewwer hin,<br/> |
− | un freidich diehd minn Herze bäwen,<br/> | + | :::::un freidich diehd minn Herze bäwen,<br/> |
− | schlah ich se in de Blaudze ninn!“ – | + | :::::schlah ich se in de Blaudze ninn!“ – |
− | Wie mäh se nu verdrigged hadden,<br/> | + | :::::Wie mäh se nu verdrigged hadden,<br/> |
− | de große Schlidder midd Bedachd,<br/> | + | :::::de große Schlidder midd Bedachd,<br/> |
− | Doh dahden mäh’s dem Werd verschdadden,<br/> | + | :::::Doh dahden mäh’s dem Werd verschdadden,<br/> |
− | daß häh’s Rezebbd uns noch moh machd. | + | :::::daß häh’s Rezebbd uns noch moh machd. |
− | Un wie mäh dann uns so gefligged<br/> | + | :::::Un wie mäh dann uns so gefligged<br/> |
− | de Keeze richdich dicke vull,<br/> | + | :::::de Keeze richdich dicke vull,<br/> |
− | doh honn mäh noh den Werd geschigged,<br/> | + | :::::doh honn mäh noh den Werd geschigged,<br/> |
− | daß häh sich bieh uns seddzen sull. | + | :::::daß häh sich bieh uns seddzen sull. |
− | „Herr Werd! Vun ährer Worschd ze schnallen,<br/> | + | :::::„Herr Werd! Vun ährer Worschd ze schnallen,<br/> |
− | das machd den gränksten Mann gesund,<br/> | + | :::::das machd den gränksten Mann gesund,<br/> |
− | Och! Dähden säh uns den Gefallen,<br/> | + | :::::Och! Dähden säh uns den Gefallen,<br/> |
− | verkiefen säh uns en baar Pund?“ | + | :::::verkiefen säh uns en baar Pund?“ |
− | „Joh, joh! Das duh ich uch woh glauwen!<br/> | + | :::::„Joh, joh! Das duh ich uch woh glauwen!<br/> |
− | Ich gäwe se au gerne her,<br/> | + | :::::Ich gäwe se au gerne her,<br/> |
− | doch minne Frau diehd’s nidd erlauwen,<br/> | + | :::::doch minne Frau diehd’s nidd erlauwen,<br/> |
− | mäh honn au gar nidd vähle mehr!“ | + | :::::mäh honn au gar nidd vähle mehr!“ |
− | Doch korz un guhd, noh dausend Kwahlen,<br/> | + | :::::Doch korz un guhd, noh dausend Kwahlen,<br/> |
− | do willichd dann der Buhre in<br/> | + | :::::do willichd dann der Buhre in<br/> |
− | un legde vun der Worschd, der ahlen,<br/> | + | :::::un legde vun der Worschd, der ahlen,<br/> |
− | en jeden au ’ne Elle hin. | + | :::::en jeden au ’ne Elle hin. |
− | Och! Disses Gligge! Hechst geriehred,<br/> | + | :::::Och! Disses Gligge! Hechst geriehred,<br/> |
− | schdumm driggden emme mäh de Hand,<br/> | + | :::::schdumm driggden emme mäh de Hand,<br/> |
− | un fruchen dann, wie sich’s gebiehred,<br/> | + | :::::un fruchen dann, wie sich’s gebiehred,<br/> |
− | noh unsrer Rechnung hochen Schdand. | + | :::::noh unsrer Rechnung hochen Schdand. |
− | „Joh, na! Wie sull ich das nu hahlen!<br/> | + | :::::„Joh, na! Wie sull ich das nu hahlen!<br/> |
− | Sinn sechzehn Groschen nidd ze vähle?<br/> | + | :::::Sinn sechzehn Groschen nidd ze vähle?<br/> |
− | Fuffzehn muß sellwer ich bezahlen,<br/> | + | :::::Fuffzehn muß sellwer ich bezahlen,<br/> |
− | dohmidde ich uch’s nidd verhehle! | + | :::::dohmidde ich uch’s nidd verhehle! |
− | Dann sellwer duhn mäh doch nidd schlachden,<br/> | + | :::::Dann sellwer duhn mäh doch nidd schlachden,<br/> |
− | weil ich hier bahle russer sull,<br/> | + | :::::weil ich hier bahle russer sull,<br/> |
− | drimm mäh den Wurschde-Inkauf machden<br/> | + | :::::drimm mäh den Wurschde-Inkauf machden<br/> |
− | in Cassel bieh dem Meggster Schmull!“ – – – – – | + | :::::in Cassel bieh dem Meggster Schmull!“ – – – – – |
− | Was sall ich doh nu widder schbrechen?!<br/> | + | :::::Was sall ich doh nu widder schbrechen?!<br/> |
− | Mäh schdobbden schdill de Werschde in,<br/> | + | :::::Mäh schdobbden schdill de Werschde in,<br/> |
− | mäh dahden ganz bedebberd blechen<br/> | + | :::::mäh dahden ganz bedebberd blechen<br/> |
− | un schlebbden heimen den Gewinn! – | + | :::::un schlebbden heimen den Gewinn! – |
− | Wie law’den unnerdess’ de Schnudde<br/> | + | :::::Wie law’den unnerdess’ de Schnudde<br/> |
− | de Daufegäste wunnervull,<br/> | + | :::::de Daufegäste wunnervull,<br/> |
− | un ohne Zängken, ohne Schudde<br/> | + | :::::un ohne Zängken, ohne Schudde<br/> |
− | schmeckd enn’n de Buhrenworschd vum Schmull! | + | :::::schmeckd enn’n de Buhrenworschd vum Schmull! |
Version vom 13. August 2013, 14:48 Uhr
„De Buhrenworschd“, Gedicht in Kasseler Mundart von Konrad Berndt (1872 – 1935), publiziert 1913.
Inhaltsverzeichnis |
Text
- De Buhrenworschd
- Verdohlei! Es gehd nix uff Ähren
- iwwer en scheenes Schdigge Buhrenworschd!
- Wie ofde muß me säh enbehren,
- hodd me so Hunger un au Dorschd!
- Verdohlei! Es gehd nix uff Ähren
- Drum wissen mäh ’ne guhde Kwelle,
- wo’s so was Rahres gäwen diehd,
- dann eisen gerne mäh zur Schdelle,
- wo rohd de Sarwelahdworschd bliehd.
- Drum wissen mäh ’ne guhde Kwelle,
- „Du, Schorsche!“ schbrochch der Henner, „heere
- mäh moh en Auchenbliggchen zu!
- Bis Sunndach mach’n mäh in de Seehre,
- Das heißd, mäh beiden! Ich un du!
- „Du, Schorsche!“ schbrochch der Henner, „heere
- Ich honn däh doh ’ne Worschd endegged,
- doh hoste kinn Begriff dervunn,
- Wie die so scheene safdig schmegged,
- noch schenner wie in Ahlenbunn!
- Ich honn däh doh ’ne Worschd endegged,
- Bes Sunndaach dachd’ ich nu ze langen
- for uns derheime so ’ne Schlidder,
- weißde nix Bess’res ahnzefangen,
- dann macheste ahm besten midder!“ –
- Bes Sunndaach dachd’ ich nu ze langen
- „Godd, weißde“, schbrochch ich, „große Liste
- honn ich bes Sunndaach grode nidd,
- weil ich doh uff de Daufe mißde
- bieh minnen liewen Nachber Schmidd.
- „Godd, weißde“, schbrochch ich, „große Liste
- Un Sarwelahdworschd honn mäh freilich
- au unsen ganzen Owwen vull,
- säh schmecked zwar wohrhafdich greilich,
- mäh kiefen drewwen säh biehm Schmull.“ –
- Un Sarwelahdworschd honn mäh freilich
- „Na siehste, allwernes Gewächse,
- das baßd je doch nu ganz fermos!
- Bis Sunndaach morchen imme sechse,
- doh jähden mäh vum Audohr los.
- „Na siehste, allwernes Gewächse,
- Du sodd de Daufe schnell vergessen
- un best mäh dankbar bis zum Dohd,
- du grichch’st en Schdigge Worschd ze essen,
- wie sich im Läwen kinns däh bohd!“ – –
- Du sodd de Daufe schnell vergessen
- Ich losse mich nu iwwerreden,
- ich benn nu moh so’n guhdes Vieh,
- un dahd zum Audohr hennejähden
- ahm Sunndaach schund in Herrgoddsfrieh.
- Ich losse mich nu iwwerreden,
- Do schdunn ich nu un wahrd’ un luh’re,
- minn Henner awer kimmed nidd,
- bes dann so gegen sewwen Uhre
- ich nuff zum Friedrichsbladdze schridd.
- Do schdunn ich nu un wahrd’ un luh’re,
- En Ärcher hadd’ ich uch im Ballje
- ob so ’ner großen Ladderei,
- vor Hunger wurr mäh schlangk de Dallje,
- vun so ’ner langen Schdeherei.
- En Ärcher hadd’ ich uch im Ballje
- Wie vor’s Deahder ich dahd kummen,
- doh bliewe ich vor Schrecken schdehn,
- doh seh ich midde luhden Brummen
- den scheiwen Henner rimmergehn.
- Wie vor’s Deahder ich dahd kummen,
- Der finged dann wie dull ze gahken
- un ferchderlich ze schimben ahn,
- de Schbaddzen uffem Dach erschraken,
- un ziddern dahd de Schdroßenbahn!
- Der finged dann wie dull ze gahken
- Nu honn mäh richdich uns gekabbeld
- un ganz geheerich ahngebelld,
- un ich honn’s gligglich dann bedabbeld,
- wamme ahn’s Audohr sich beschdelld,
- Nu honn mäh richdich uns gekabbeld
- daß dann ganz glahr un ohne Fraache
- ’s Deahder nurd gemeind kann sinn
- un daß uff minne ahlen Daache
- ich doch en großes Dussel bin! –
- daß dann ganz glahr un ohne Fraache
- So honn ich enn derbieh gelossen
- – der Kliechste giwwed immer noh –,
- un dann sinn mäh zwei Worschdgenossen
- nu losgezochchen frank un froh!
- So honn ich enn derbieh gelossen
- Es gungk biehm Schein der Morchensunne
- dorch unse einzich scheene Au,
- un unsere Krakehlerlunne
- wohr bahle weckgeblohsen au!
- Es gungk biehm Schein der Morchensunne
- Ahm Seehreranne honn gemiedlich
- ahn’s Friehschdigg mäh uns drahngemachd.
- Minn Cassel lag so schdill un friedlich,
- das wohr uch doch ’ne wohre Brachd! –
- Ahm Seehreranne honn gemiedlich
- Dann dahden dorch den Wald mäh schleichen,
- honn iwwer’s Audohr was gelachd
- un honn uch ahn de Wegezeichen –
- verdella – gar nidd mehr gedachd.
- Dann dahden dorch den Wald mäh schleichen,
- Wie mäh uns noch so driwwer wunnern,
- wo mäh dann eichendlich woh sinn,
- doh finged’s bleddzlich ahn ze dunnern,
- un fisseln dahd’s schund nidd mehr dinn.
- Wie mäh uns noch so driwwer wunnern,
- „Verbummich! Joh! Was sall nu wären?“
- so gahkden mäh uß einem Hals;
- der Dunner ließ sich widder heeren,
- un dräddschen dahd’s schund feste als.
- „Verbummich! Joh! Was sall nu wären?“
- „Das honn mäh dinner Worschd ze danken“,
- so schdieß ich nu im Ärcher ruß.
- „Na, wedde dann schund widder zanken,
- du kunndest nidd zum Bedde ruß!“
- „Das honn mäh dinner Worschd ze danken“,
- „Du weißd doch nidd, wo’s Audohr fristed
- sinn kimmerliches Dasein noch!“
- „Joh! Wann de frieher dich geristed,
- mäh säßen jiddzd im Drocknen doch!“ –
- „Du weißd doch nidd, wo’s Audohr fristed
- Un Bliddz un Dunner, Hagel, Regen,
- die howen alszu noch den Schbaß,
- un nix vun Zeichen, nix vun Wegen,
- un mäh ganz buddschedribbelnaß!
- Un Bliddz un Dunner, Hagel, Regen,
- Wie sich des Wedder dahd verziehen,
- mäh kohmen uff ’ner Lichdung ruß,
- un bleddzlich hodd minn Freind geschriehen:
- „Hurroh! Hurroh! Doh äß en Huß!“
- Wie sich des Wedder dahd verziehen,
- Nidd freidicher kunnd’ einst begrießen
- Glumbumbus Nordamerika
- als mäh hier uff den nassen Wiesen,
- des Schdellberghuß so dichde nah!
- Nidd freidicher kunnd’ einst begrießen
- Nu wohren endlich mäh ahm Ziele
- der Herzenswinsche ahngelangd!
- Kaum bladdzden mäh uns uff de Schdiehle,
- honn mäh au glichch de Worschd verlangd.
- Nu wohren endlich mäh ahm Ziele
- „Och, Schorsche!“ schbrochch der Henner sachde,
- „Äß die nidd wirklich dellegahd?“
- „Joh, wann se so der Schmull noch machde,
- das währ dann doch der wohre Schdaad!“
- „Och, Schorsche!“ schbrochch der Henner sachde,
- „So Buhrenworschd, die äß minn Läwen,
- doh gehd nu nix nidd drewwer hin,
- un freidich diehd minn Herze bäwen,
- schlah ich se in de Blaudze ninn!“ –
- „So Buhrenworschd, die äß minn Läwen,
- Wie mäh se nu verdrigged hadden,
- de große Schlidder midd Bedachd,
- Doh dahden mäh’s dem Werd verschdadden,
- daß häh’s Rezebbd uns noch moh machd.
- Wie mäh se nu verdrigged hadden,
- Un wie mäh dann uns so gefligged
- de Keeze richdich dicke vull,
- doh honn mäh noh den Werd geschigged,
- daß häh sich bieh uns seddzen sull.
- Un wie mäh dann uns so gefligged
- „Herr Werd! Vun ährer Worschd ze schnallen,
- das machd den gränksten Mann gesund,
- Och! Dähden säh uns den Gefallen,
- verkiefen säh uns en baar Pund?“
- „Herr Werd! Vun ährer Worschd ze schnallen,
- „Joh, joh! Das duh ich uch woh glauwen!
- Ich gäwe se au gerne her,
- doch minne Frau diehd’s nidd erlauwen,
- mäh honn au gar nidd vähle mehr!“
- „Joh, joh! Das duh ich uch woh glauwen!
- Doch korz un guhd, noh dausend Kwahlen,
- do willichd dann der Buhre in
- un legde vun der Worschd, der ahlen,
- en jeden au ’ne Elle hin.
- Doch korz un guhd, noh dausend Kwahlen,
- Och! Disses Gligge! Hechst geriehred,
- schdumm driggden emme mäh de Hand,
- un fruchen dann, wie sich’s gebiehred,
- noh unsrer Rechnung hochen Schdand.
- Och! Disses Gligge! Hechst geriehred,
- „Joh, na! Wie sull ich das nu hahlen!
- Sinn sechzehn Groschen nidd ze vähle?
- Fuffzehn muß sellwer ich bezahlen,
- dohmidde ich uch’s nidd verhehle!
- „Joh, na! Wie sull ich das nu hahlen!
- Dann sellwer duhn mäh doch nidd schlachden,
- weil ich hier bahle russer sull,
- drimm mäh den Wurschde-Inkauf machden
- in Cassel bieh dem Meggster Schmull!“ – – – – –
- Dann sellwer duhn mäh doch nidd schlachden,
- Was sall ich doh nu widder schbrechen?!
- Mäh schdobbden schdill de Werschde in,
- mäh dahden ganz bedebberd blechen
- un schlebbden heimen den Gewinn! –
- Was sall ich doh nu widder schbrechen?!
- Wie law’den unnerdess’ de Schnudde
- de Daufegäste wunnervull,
- un ohne Zängken, ohne Schudde
- schmeckd enn’n de Buhrenworschd vum Schmull!
- Wie law’den unnerdess’ de Schnudde
Quelle
- Konrad Berndt: Friggedellen. Gedichte in Casselaner Mundart. Kassel 1913. S. 96 ff.