Der Besuch der Wase
(Unterschied zwischen Versionen)
K (verschob „Der Besuch der Wase'“ nach „Der Besuch der Wase“: Korrektur) |
|||
Zeile 1: | Zeile 1: | ||
+ | <br/> | ||
'''„Der Besuch der Wase“,''' Gedicht in Zwehrener Mundart von '''[[Heinrich Müldner]]'''. | '''„Der Besuch der Wase“,''' Gedicht in Zwehrener Mundart von '''[[Heinrich Müldner]]'''. | ||
− | |||
<br/> | <br/> | ||
==Text== | ==Text== | ||
<br/> | <br/> | ||
+ | :::::'''Der Besuch der Wase''' | ||
<br/> | <br/> | ||
− | + | :::::D’s Allis unn d’r Klewes, der Hennes unn ’s kleine Blage<br/> | |
− | + | :::::sitzen ahm Dische unn drenken Kaffe.<br/> | |
− | + | :::::’s war ahn’em Sunndag-Nomiddage.<br/> | |
− | D’s Allis unn d’r Klewes, der Hennes unn ’s kleine Blage<br/> | + | :::::De Stuwwe war hebsch uffgerummed<br/> |
− | sitzen ahm Dische unn drenken Kaffe.<br/> | + | :::::– ’s war je au noch en noches Huß –,<br/> |
− | ’s war ahn’em Sunndag-Nomiddage.<br/> | + | :::::se hadden au scheene Sand gestroched,<br/> |
− | De Stuwwe war hebsch uffgerummed<br/> | + | :::::unn de zwedde Kirche war ewen uß.<br/> |
− | – ’s war je au noch en noches Huß –,<br/> | + | :::::Uff eimoh klobbed’s. „Herein.“ „Guhn Dag.“<br/> |
− | se hadden au scheene Sand gestroched,<br/> | + | :::::„Setzet Uch“, sprichd der Klewes galand<br/> |
− | unn de zwedde Kirche war ewen uß.<br/> | + | :::::unn ricked en Stuhl herbih vunn der Wand.<br/> |
− | Uff eimoh klobbed’s. „Herein.“ „Guhn Dag.“<br/> | + | :::::„De Sunne meind’s herre gud“, sprichd de Wase<br/> |
− | „Setzet Uch“, sprichd der Klewes galand<br/> | + | :::::unn wischd sich ’n Droppen vunn der Nase.<br/> |
− | unn ricked en Stuhl herbih vunn der Wand.<br/> | + | :::::„Wann’s so bliewed“, meint ’s Allis, „’s eß nid zu drochen,<br/> |
− | „De Sunne meind’s herre gud“, sprichd de Wase<br/> | + | :::::’s hodd doch alszu gereind de leßden drei Wochen.<br/> |
− | unn wischd sich ’n Droppen vunn der Nase.<br/> | + | :::::„Wulld dann merredrenken? Dann kummed her;<br/> |
− | „Wann’s so bliewed“, meint ’s Allis, „’s eß nid zu drochen,<br/> | + | :::::so, Deh hodd schunn; na, dann etz je au kein Malhehr,<br/> |
− | ’s hodd doch alszu gereind de leßden drei Wochen.<br/> | + | :::::wann Deh nochemoh drenked; unn nehmed Uch Musd!“<br/> |
− | „Wulld dann merredrenken? Dann kummed her;<br/> | + | :::::Das diehd se dann au. – Derwille eß ’s Stinchen<br/> |
− | so, Deh hodd schunn; na, dann etz je au kein Malhehr,<br/> | + | :::::middm Hennes uffn Hoob gelaufen unn spehlen Krichen.<br/> |
− | wann Deh nochemoh drenked; unn nehmed Uch Musd!“<br/> | + | :::::De Wase well sich grade en Leibchen strichen,<br/> |
− | Das diehd se dann au. – Derwille eß ’s Stinchen<br/> | + | :::::doh diehd’s uff einmoh en furchdbaren Gaak,<br/> |
− | middm Hennes uffn Hoob gelaufen unn spehlen Krichen.<br/> | + | :::::unn der Hennes kimmed gekreschen unn brilld alz: „Mudder,<br/> |
− | De Wase well sich grade en Leibchen strichen,<br/> | + | :::::’s Stinchen eß gefallen unn lichd in der Sudder.“<br/> |
− | doh diehd’s uff einmoh en furchdbaren Gaak,<br/> | + | :::::„Bremme bassesd dann nid uff?“ finged der Klewes ahn.<br/> |
− | unn der Hennes kimmed gekreschen unn brilld alz: „Mudder,<br/> | + | :::::„Me sill dich glich inn de Anke schlahn.“<br/> |
− | ’s Stinchen eß gefallen unn lichd in der Sudder.“<br/> | + | :::::Unn ’s Allis sprichd: „Me derf kein Auge verwengen,<br/> |
− | „Bremme bassesd dann nid uff?“ finged der Klewes ahn.<br/> | + | :::::es eß en ganzes Sadansdengen.“<br/> |
− | „Me sill dich glich inn de Anke schlahn.“<br/> | + | :::::Ewer dohbih eß der Klewes schunn nuß<br/> |
− | Unn ’s Allis sprichd: „Me derf kein Auge verwengen,<br/> | + | :::::unn ziehd ’s Stinchen uß der Ahrel ruß;<br/> |
− | es eß en ganzes Sadansdengen.“<br/> | + | :::::dann nimmed he ’n Stock vun der Ähre uff<br/> |
− | Ewer dohbih eß der Klewes schunn nuß<br/> | + | :::::unn giwwed dem Hennes ’n paar hengen druff.<br/> |
− | unn ziehd ’s Stinchen uß der Ahrel ruß;<br/> | + | :::::„Wie etz dann middem Martlis, gehd’s bahle los?“<br/> |
− | dann nimmed he ’n Stock vun der Ähre uff<br/> | + | :::::so frogd dann de Wase. Doch ’s Allis sprichd bloß:<br/> |
− | unn giwwed dem Hennes ’n paar hengen druff.<br/> | + | :::::„Wie kommed Deh dann uff ne solche Idee,<br/> |
− | „Wie etz dann middem Martlis, gehd’s bahle los?“<br/> | + | :::::doh wissed Deh je mehr noch alz wie meh.“<br/> |
− | so frogd dann de Wase. Doch ’s Allis sprichd bloß:<br/> | + | :::::„Nu dud doch nid so, es eß doch was drahne,<br/> |
− | „Wie kommed Deh dann uff ne solche Idee,<br/> | + | :::::dislesden honn ich se gesehn uff der elektrischen Bahne;<br/> |
− | doh wissed Deh je mehr noch alz wie meh.“<br/> | + | :::::ich glauwe, se wullen inn de Kaisersäle.“<br/> |
− | „Nu dud doch nid so, es eß doch was drahne,<br/> | + | :::::„Na, joh“, sprichd ’s Allis, „me verzählt sich veele,<br/> |
− | dislesden honn ich se gesehn uff der elektrischen Bahne;<br/> | + | :::::ewer denked moh, Wase, bis noh Ermedeise<br/> |
− | ich glauwe, se wullen inn de Kaisersäle.“<br/> | + | :::::eß doch en bißchen ne widde, lange Reise.“<br/> |
− | „Na, joh“, sprichd ’s Allis, „me verzählt sich veele,<br/> | + | :::::„Das eß nid so schlemm“, der Klewes doh sprichd,<br/> |
− | ewer denked moh, Wase, bis noh Ermedeise<br/> | + | :::::„Hauptsache, daß es den Richtigen krichd.<br/> |
− | eß doch en bißchen ne widde, lange Reise.“<br/> | + | :::::Es schinnd je au en ganz echter Kerle zu sinn,<br/> |
− | „Das eß nid so schlemm“, der Klewes doh sprichd,<br/> | + | :::::he hodd bih der Garde gedient in Berlin.<br/> |
− | „Hauptsache, daß es den Richtigen krichd.<br/> | + | :::::Sinn Vader kenn’ ich, in ganz Ermedeise<br/> |
− | Es schinnd je au en ganz echter Kerle zu sinn,<br/> | + | :::::hodd keiner so ne scheene Howereise.<br/> |
− | he hodd bih der Garde gedient in Berlin.<br/> | + | :::::Unn en paar Browenner hodd he im Stalle stehn<br/> |
− | Sinn Vader kenn’ ich, in ganz Ermedeise<br/> | + | :::::unn en paar freschmelke Kiewe, das muß me gestehn,<br/> |
− | hodd keiner so ne scheene Howereise.<br/> | + | :::::so honn ich minn Lebdage noch keine gesehn!“<br/> |
− | Unn en paar Browenner hodd he im Stalle stehn<br/> | + | :::::„Ach Godd“, sprichd de Wase, „wie de Zidd vergehd,<br/> |
− | unn en paar freschmelke Kiewe, das muß me gestehn,<br/> | + | :::::de Uhre je schunn uff halb sechse stehd.<br/> |
− | so honn ich minn Lebdage noch keine gesehn!“<br/> | + | :::::Ewer nuh muß ich gehn, eh der Asmud kimmed,<br/> |
− | „Ach Godd“, sprichd de Wase, „wie de Zidd vergehd,<br/> | + | :::::der wird glich beese, wann ’s Ohbrod nid stimmed<br/> |
− | de Uhre je schunn uff halb sechse stehd.<br/> | + | :::::unn wann iwest was eß, he eß zu genau.<br/> |
− | Ewer nuh muß ich gehn, eh der Asmud kimmed,<br/> | + | :::::Dann meched’s gud, hatjeh.“ „Jo, Deh au!“<br/> |
− | der wird glich beese, wann ’s Ohbrod nid stimmed<br/> | + | |
− | unn wann iwest was eß, he eß zu genau.<br/> | + | |
− | Dann meched’s gud, hatjeh.“ „Jo, Deh au!“<br/> | + |
Version vom 17. August 2013, 10:15 Uhr
„Der Besuch der Wase“, Gedicht in Zwehrener Mundart von Heinrich Müldner.
Text
- Der Besuch der Wase
- D’s Allis unn d’r Klewes, der Hennes unn ’s kleine Blage
- sitzen ahm Dische unn drenken Kaffe.
- ’s war ahn’em Sunndag-Nomiddage.
- De Stuwwe war hebsch uffgerummed
- – ’s war je au noch en noches Huß –,
- se hadden au scheene Sand gestroched,
- unn de zwedde Kirche war ewen uß.
- Uff eimoh klobbed’s. „Herein.“ „Guhn Dag.“
- „Setzet Uch“, sprichd der Klewes galand
- unn ricked en Stuhl herbih vunn der Wand.
- „De Sunne meind’s herre gud“, sprichd de Wase
- unn wischd sich ’n Droppen vunn der Nase.
- „Wann’s so bliewed“, meint ’s Allis, „’s eß nid zu drochen,
- ’s hodd doch alszu gereind de leßden drei Wochen.
- „Wulld dann merredrenken? Dann kummed her;
- so, Deh hodd schunn; na, dann etz je au kein Malhehr,
- wann Deh nochemoh drenked; unn nehmed Uch Musd!“
- Das diehd se dann au. – Derwille eß ’s Stinchen
- middm Hennes uffn Hoob gelaufen unn spehlen Krichen.
- De Wase well sich grade en Leibchen strichen,
- doh diehd’s uff einmoh en furchdbaren Gaak,
- unn der Hennes kimmed gekreschen unn brilld alz: „Mudder,
- ’s Stinchen eß gefallen unn lichd in der Sudder.“
- „Bremme bassesd dann nid uff?“ finged der Klewes ahn.
- „Me sill dich glich inn de Anke schlahn.“
- Unn ’s Allis sprichd: „Me derf kein Auge verwengen,
- es eß en ganzes Sadansdengen.“
- Ewer dohbih eß der Klewes schunn nuß
- unn ziehd ’s Stinchen uß der Ahrel ruß;
- dann nimmed he ’n Stock vun der Ähre uff
- unn giwwed dem Hennes ’n paar hengen druff.
- „Wie etz dann middem Martlis, gehd’s bahle los?“
- so frogd dann de Wase. Doch ’s Allis sprichd bloß:
- „Wie kommed Deh dann uff ne solche Idee,
- doh wissed Deh je mehr noch alz wie meh.“
- „Nu dud doch nid so, es eß doch was drahne,
- dislesden honn ich se gesehn uff der elektrischen Bahne;
- ich glauwe, se wullen inn de Kaisersäle.“
- „Na, joh“, sprichd ’s Allis, „me verzählt sich veele,
- ewer denked moh, Wase, bis noh Ermedeise
- eß doch en bißchen ne widde, lange Reise.“
- „Das eß nid so schlemm“, der Klewes doh sprichd,
- „Hauptsache, daß es den Richtigen krichd.
- Es schinnd je au en ganz echter Kerle zu sinn,
- he hodd bih der Garde gedient in Berlin.
- Sinn Vader kenn’ ich, in ganz Ermedeise
- hodd keiner so ne scheene Howereise.
- Unn en paar Browenner hodd he im Stalle stehn
- unn en paar freschmelke Kiewe, das muß me gestehn,
- so honn ich minn Lebdage noch keine gesehn!“
- „Ach Godd“, sprichd de Wase, „wie de Zidd vergehd,
- de Uhre je schunn uff halb sechse stehd.
- Ewer nuh muß ich gehn, eh der Asmud kimmed,
- der wird glich beese, wann ’s Ohbrod nid stimmed
- unn wann iwest was eß, he eß zu genau.
- Dann meched’s gud, hatjeh.“ „Jo, Deh au!“
- D’s Allis unn d’r Klewes, der Hennes unn ’s kleine Blage